Başımıza taçsın,gönlümüze ilaç.
Sen bil ki,hayatın özüsün kadın.
Herkes sana hasrettir ve de muhtaç.
Sen bil ki,hayatın özüsün Kadın

Kız kardeşsin,evlerimize direk.
Eşsin,senin için çarpar yürek.
Anasın,başka söze ne gerek?
Sen bil ki,hayatın özüsün Kadın

İçindeysen güzeldir,hayal ve düş,
Yokluğundur,ölüme denk ve eş.
Kıskanır inan,seni gökte Güneş.
Sen bil ki,hayatın özüsün Kadın

Değil; elmas,yakut ve de altına,
Değişilmezsin,dünya tahtına.
Serilmiş Cennet,ayak altına.
Sen bil ki,hayatın özüsün Kadın

Şiirlerdeki kadın kuşkusuz kıskanılası KADIN, ancak gerçek yaşamda hiç de öyle değil..
Ne koca evinde, nede dul kaldığında çok zaman rahat edememiş hatta bir çoğu baba evinde dahi huzur bulamamıştır KADIN..
Küçücük yaşta kocaman adamlara KADIN diye satılanlara ne demeli...
Hiç bir itiraz hakkı bulunmayan, hayır diyemeyen, kişiliği oturmamış koca denilen adamlardan eşek gibi dayak yiyen KADINlara ne demeli..
Bunların örnekleri çoğaltılabilir..
Sn. şair çok güzel çok hoş yazmışsınızda şiirinizi okurken, KADINlar bu kadar değerlide neden 21. yüzyılda hala değerini bulamamış erkeklerin gözünde gönlünde diye düşünmeden edemedim....
Kendimi tutamadım gerçeklerin karşısında sitemim dizelerinize değil kuşkusuz..

Yürekten kutladım şair..
Kaleminiz daim olsun, sonsuz saygılarımla...