Ne kadar zor sensiz kalmak,
Bir bilsen.
Hem sevip hem sensiz olmak
İnan ki ateşin cehennem halidir.
Bir bilsen.
Bilsem ki seni sevmek ateştir.
Bilsem ki Mecnunluğa eştir.
Bilsem ki ölüm sevdanın vebalidir.
Bir değil binini veririm canın.
Bir bilsen.
Biliyor musun dün gülzârdaydım.
Gülle sohbet ettim saatlerce.
Sordum niçin bülbül öter sen susarsın.
Dedi ki;
Sanma ki sevmem ben bülbülü.
Onun ötmesiyle son bulur gonca halim.
İçimde bir değil bin gül daha oluşur aşkıyla..
Tüm gülzâra ben dolarım.
Ama hicabımdandır işte hep susarım.
Bilir misin ki dedi bana gül.
Ben de sana sorayım bakalım.
Nedir bendeki dikenlerin sebebi?
Başımı ellerimin arasına alıp düşündüm.
Sonra eğdim biçare yere.
Dedi ki:
Benden dikenli diye kaçsın diye herkes.
Çünkü bana hayat verir bülbülden bir ses.
Bir tek bülbül aldırmaz bendeki dikene.
Hatta benim kadar dikeni sever.
Beni bahçesine ekeni sever.
Düşünüyorum da bir bülbül gibi olamazsa eğer insan.
Ötemezse gülüne bir ömür boyu.
Neye yarar ki konuştuğu lisan.
Ben bülbül-ü şeydayım sana..
Ötüşüm şiirlerle başladı bilirsin..
Devam edecek tükense de tüm insan soyu.
Kopsa da kıyamet.
Seni sevdim ama sanma ki bir ömür boyu.
Toplanıncaya kadar Mahşer
Bil ki bu bülbül hep öter.
Bilesin…
Ve göresin ki Mahşerde seni ister….

Mustafa EROL
09.Ağustos.2010
Manavgat/Antalya