Lügatta yerin yok
Son sözlerin kulağımda her çınladığında
İşte zehrin yine damarlarımda İçimde tükenmez kalemin kırıldığında Sen katl-i vacip bir cinayetsin Kendine pay çıkarma karaladığımdan Tek dert içimde sana tabir bulamadığımdan O insan selinin kalabalığından Sen yazıp çizdiğim bir rivayetsin Gaybı tek o bilir kula ne hacet Aksi iddia en büyük cehalet Mevlam sen beni şimdiden affet Sen zifir kuyu denilen kehanetsin Rahat olmalı insan sona varınca Korkma sakın yolun sonu daralınca Bilmişliğe lüzum yok ama sanımca Sen hesabı dünya da görülmüş nihayetsin... |