KAN SIÇRAMIŞ DUVARLARA YAZIN BENİ...boşluğuna dolmak istiyorum mitralyöz oyuklarının kan sıçramış duvarlara yazın beni sağdan başlayıp sola doğru yazın üstelik artık bambaşka bir adrese taşınıyorum sağır eden patlamalar ürkütmüyor artık bulutları alev rengi bu şehirlerde yer gök infilak can/ten mahşer grisi kızıla dönmüş asfaltlardan kazıyın biriktirdiğim sevdaları bilmediğim bir şehirde yabancı bir evin yosun tutmuş kurnasında kezzap döküp erittim yürek denen sefilliğimi yok artık hasrete ağladığım çelik parıltılı çırılçıplak bir kasaturayım varsayın sevdam/mevtâ hatıram/matıra/lıydı nicedir defettim şaşmayın şimdi bedenime doğrulan namlunun ucundayım ve gider ayak serseri bir mayın gibi aşık olacağım anlayın ver elini diyeceğim ona gidiyoruz var mısın bak az ötede dört çocuk var zeytin karası gözlerinde korku koskocaman ve o kadar küçücükler ki canları yanmasın acele et siper olalım onlara koş hadi atalım üstlerine kendimizi bu bebeler bir gün daha yaşasın işte başladı ateş bir-beş-yirmibeş her kurşun bir gül farzet seni seviyorum yabancı umurumda değil kim olduğun tut elimi son gücünle sık bari ölümüz bir işe yarasın... kan sıçramış duvarlara yazın bizi üstelik sağdan başlayıp sola doğru yazın ve sakın... ağlamayın... ceyda görk 18kasım08 |