Yine sensiz bir sabaha açtım gözlerimi
Seni aradı gözlerim fakat göremedim seni
Yalnızlık sardı dört bir yanımı
Kaçmak istedim sensizlikten ama kaçamadım işte...

Sevdim insanları hep senin yerine
Lakin sevmedi insanlar beni benim sevdiğim gibi
Sevdan ateşten bir çember oldu,kor oldu yüreğimde...
Sen gittin gideli gülmedi yüzüm
Boşluklarda,uçurumlarda kaldı ruhum
Kaçmak istedim sensizilkten ama kaçamadım işte...

Tatlı rüyalarda aradım seni
Issız sokaklarda haykırdım ismini
Sahilde martılara,balıklara sordum seni
Hep seni aradı gözlerim
Aradı da bulamadı işte...
Izdırap veriyordu aşkın bana
Sensizilk ise bir ölüm girdabı sanki
Çırpındıkça daha çok batmaktayım
Kurtulmak istiyorum sensizlkten ama kurtulamıyorum işte....

Sensizliğin her sabahında
Lanet ediyorum her doğan yeni güne...
Aynaya bakıyorum bir ümitle
Ama ayna sen oluveriyor birden...
Her baktığım yerde sen oluyorsun
Her duyduğum ses senin sanki...
Dişlerimi fırçalarken de sen düşüyorsun aklıma
Diyorum keşke yarin fırçası olsaydım
Olsaydım da değseydim her gün dudaklarına
Yanında olsaydım hep diye...
Ama olamadım işte...

Ama birden kararıyor sanki dünya
İnkilap ediyor sanki zaman
Her şey biraz sen oluyor sanki
Doğan güneş,açan çiçek,havada bulut
Hepsi sen oluyor birden...
Lakin sensizliğimin ızdırabı da senleşiyor
Daha da bir derinleşiyor yalnızlık içimde
Gzölerim arıyor hep seni,elim elini arıyor
Kaçmak istiyorum sensizlikten ben de
Ama lanet olsun kaçamıyorum işte...

Bir gökkuşağı doğuyor ufuktan sonra
Sesleniyor sanki banaÖLÜMden başka yol YOK sana...
Kararıyor birden gökyüzü
Neferetini salıyor bulutlar yağmurlarıyla...Yağan yağmurla yıkamaya çalışıyorum
İçimdeki seni ve aşkını
Lakin olmuyor olmuyor güzelim silemiyorum işte...

Zahid’in hayatı yaşanmaz oldu sensiz
Her günü ayrı bir ızdırap oldu sensiz
Dünyada iken cehenneme giryan oldu sensiz
Ölmek istiyorum şimdi sensiz kalmaktansa
Elimde değil güzelim istesem de ölemiyorum işte....

SAYGILARIMLA
M.ZAHİD AY (6.3.2009)