Kimse yokmuş kaldırımlarında bu gece
Sokakları hep tenha...
Kaldıranıda yok düşmüş yüreğini.
Ayaz vurmuş, üşümüş, titremiş ama bir ısıtanı olmamış...

Suslar kalmış dilinde suskunca...
Hep gidenleri olmuş, ama ben kalırım diyeni hiç olmamış.
Çığlıkları duyulmuş kaf dağının ardından da
Dönüp bakan olmamış...
Aşıkmış, vurgunmuş, yaralıymış ama yalnızmış
Anlatmış hikayesini bulduğu bir dağ lal/esine
Dökmüş içinde ki pis kanı, değersizlik nehrine...
Zehrinden bir yudum almış lale...
Kan kırmızı olmuş rengi... Ama ah etmemiş...
Edememiş, diyememiş çünkü o bir lal/eymiş...

Aradan yıllar geçmiş ama hiç birşey değişmemiş.
Hala uzun kuyruklarda sırasını bekleyenler
Hiç gelmeyecek olan için umut etmeye devam etmiş
Gelenler hep ayrılık otobüsleri, Yolcuları hüzünlü, yolculukları yarım
Sevda vurmuş yüzler felç geçirmiş, seda eden olmamış...
Sevmekmidir güzel olan yoksa sevişlerin acısımı daha tatlıdır ?
Furkan bile cevapsız kalmış...

Hikayeler yarım kalmışken
Dağlanmış gözlerinden akamayan yaşlar
Boğazını tıkamış...
Dolmuş beden...
Solmuş yüzü...
Seherin hikayesi bir seher vakti son bulmuş...

Niyazi BİLGİN