SÖYLENCE
Zaman sefer dönüşü kadar durgun
Zaman bir o kadar yorgun Yalnızlığın söylencesi değdi örenlerime.. İşte sıkıldı avuçlarımda yine sıkıntılar Kağıttandı duvarları hep, Rüzgardan korkak. Yayıldı köşe bucak. Salkım salkım topladım beyazları, Yarılarla didindim, Olmadı işte.. Bütünler uzaktı, uzaktı hep Yalnızlık girdi aramıza Biraz hoşnut, biraz şikayetçi Kımıldadı yapraklar sabah esiniyle Ve değdi düşlerime rehavet Sorular sordum, Bu gün benimlemisin hep Dedi ki E V E T ..! KATRE |
zaman düşlerin arasında dursa..sen yanımda olsan..ben hiç uyanmasam..
düş gibiydi katre