KOLYEÜç nokta dokudum, kolye ucuma Bir virgül çaldım dudak kıvrımıma Parmak uçlarından aldığım nidâları Gönül cüzdanıma sakladım Her baktığımda boynumda ki kolyeyi kıskandım... Üç noktayla çıkmıştım yola Sırtımda taşıdığım soru işaretlerini Fırlatıp attım camından baktığın dağlara Hem dee uzak tepelerin taa uzak yamaçlarına... Gözlerine her baktığımda kirpiklerinin oynayışını kıskandım O yüzdendi soluksuz bakışlarım, kayboluşlarım Oturduğun masana Dokunduğun rakı ve çay bardağına Ve bir dee Haykırmak isteyip te İçimde kalan o cümleye Bir bilsen neler yazdım... İnsan hayâl ettiği müddetçe yaşar Şair’in duyguları;imgesidir, yorganıdır, hicividir Bütünleşemediği, özlediği an uyakları kaldırır Şiir üşüsün, kalem akıp gitsin Varsın demlenmesin dizeler, kelimeler zaten sarhoş İçimdeki çocuk titresin, alfabeye yeni harfler eklensin gerisi boş... Gizemlere manâlar yüklensin, özneler tümcelerin içinde saklansın Senden bana, benden sana yol bulsun Kimseler bilmesin, anlamasın ne farkeder Üç nokta iki ayrı dudakta çoğalsın ya da donsun yeter!.. ayşe yayman |
Şair’in duyguları;imgesidir, yorganıdır, hicividir
Bütünleşemediği, özlediği an uyakları kaldırır
Şiir üşüsün, kalem akıp gitsin
Varsın demlenmesin dizeler, kelimeler zaten sarhoş
İçimdeki çocuk titresin, alfabeye yeni harfler eklensin gerisi boş...
Gizemlere manâlar yüklensin, özneler tümcelerin içinde saklansın
Senden bana, benden sana yol bulsun
Kimseler bilmesin, anlamasın ne farkeder
Üç nokta iki ayrı dudakta çoğalsın ya da donsun yeter!..
NE ZAMAN seni okusam
..
ŞİİRE DAHA ÇOK AŞIK OLUYORUM
sevgili ayşe