ab-ı efsunbelkide hiç susmadık yalandı belkide kurduğumuz tüm cümleler yada; öznesiz devrilmişlerdi de üstümüze bu yüzden bir anlam yükleyemedik bazen açık eflatun bir rüyaya dalardık hülya olurduk sonra uyandırılıp düşümüzden düşerdik kendi içimizden bir uçurum boyu derinliği acıya eşdeğer kirpikten süzülen her inci tanesi aklasa bizi yinede vazgeçmeyiz aşkın günahına girmekten kirlenmiş yürekler oysa leke tutmasın diye koyu kırmızıdır rengi cennet bakışlarım solar yüzümde cıvıldamaz kuşlar sesimde ve artık kan çağlamaz damarlarımda deli çağlarım mengenede dün gömdüm yüreğimi toprağı halâ taze tüm ruhsuz bedenler yağmur bombası atın gözlerinize gelip iki damlada siz dökün kimsesizliğime ne acıdır ki öykünürüz öyküsüzlüğümüze oysa kahraman olmak cesaret işi ve biz korkarız aynadaki aksimizden bile ermiş şehirlerde vurulduk belki aymazlığımızdan, yine de hep Aşk dedik. ve bin kere öldük... Gülay Bulut |
cıvıldamaz kuşlar sesimde
ve artık kan çağlamaz damarlarımda
deli çağlarım mengenede
dün gömdüm yüreğimi
toprağı halâ taze
tüm ruhsuz bedenler
yağmur bombası atın gözlerinize
gelip iki damlada siz dökün kimsesizliğime
ne acıdır ki öykünürüz öyküsüzlüğümüze
oysa kahraman olmak cesaret işi
ve biz korkarız aynadaki aksimizden bile
gülay
yazmaya devam
aynı içtenlikle
...