YAĞMUR YAĞSA

Keşke yağmur yağsa
Ve gökkuşağı çıksa eskisi gibi renkli
Şöyle bir ıslansa iliklerim
Sigaram tütse buram buram
Ağırdan bir nefes alsam eskisi gibi derin
Keşke yağmur yağsa
Ben ağlasam…


Gökyüzü açılsa mavimtırağa doğru
Sokaklar temizlense
Karanlıklar arınsa günahlarından
Güneş daha bir parlak olsa eskisi gibi
Ay omzuma yaslasa başını
Selam verse yıldızların ışıkları
Secdeye kapanır gibi

Pencerenin buğusuna dayayıp başımı
Uzaklara doğru dalsa gitse bakışım
Yolunu kaybetmiş bir yağmur tanesiyle tanışsam
Onunla arkadaş olsam eskisi gibi
Sonra yağmur yüklü bulutlarla karşılaşsam
Keşke yağmur yağsa
Ben ağlasam…

Biliyorum
Eskiden yağmur yağardı
Eskiden ben ağlardım biliyorum
Çocukluğum sevdiğimin adını yazardı
Buğulu camlara…
Ve ıslak nefesim çalardı yağmurun ıslığını
Biliyorum
Sen de şu an,
Damla kalabalığı minik pencerene
Dayayıp başını
Beni düşünüyorsun…

Çünkü bunu görüyorum.

Keşke yağmur durmasa
Ben hep ağlasam
Karşı camda seni görme pahasına…

Ve her yağmurda seni hatırlasam
Toprak kokusu sinse bedenime
Gözlerime yansısa gökkuşağının renkleri
Ve yatağım ısıtsa tenini eskisi gibi
Ve ben
Yine dayamış olarak başımı buğulu camlara
Seni düşünsem…


Adını yazsam buğuya
Çocukluktan kalma alışkanlığımla
Seni ve beni düşünsem bir şemsiye altında
Yürüyor olarak ıslak sokaklarda
Eskisi gibi…

Ah ulan!
Eskisi gibi yağmur yağsa
Ve ben ağlasam dolu-dizgin.
Sen gülsen eskisi gibi
Derin derin gülsen gamzeli…

Derin dondurucularda sakladığım
Anıları çıkarıp ortalığa.
Hatırlasam seni taze taze
Karanlık sokaklarında Ankara’nın
Devriye gezsem sessizce
Sigara içsem
Hüzün içsem tonlarca
Yalnızlık çeksem aile boyu
Belediye ışıklarının altında
Yine seni beklerken
Yağmur yağsa
Yada altıgen dolu.

Keşke Ben ağlasam!
yağmur yağsam!