YA SEN NASILSIN...acın acıma çanak tutsun aldırma canımın son kapısını paslı mala gibi kanırtsın açsın varsın yasın yastığımda dağ gölleri yüzün gözlerimde boran kış yollar kapatsın boş ver beni sorma anlat şimdi ya sen nasılsın bir gün... adım yazılmasın mavi damarlı buzdan bir el gibi saçlarımı okşayan beyaz mermere kararmış bir tahtada kalsın ismim üç haneli bir sayı bilsin serancâmımı kimse hatırlamasın asılsın şehrinin duvarlarına gözlerim bakanlar bilsin seni tanısın da çığlık çığlığa haber salsın vakit dar konup göçeceğim bir nefeslik bu akşam sonra rahatlarsın gel otur dudağımın kıyısına azad et kendini kendinden şimdi söyle şimdi anlat sadece üç cümle fazla değil ya sen nasılsın... ceyda görk 17 ocak 2009 |