BENDEKİ SEN
BENDEKİ SEN
İki taraflı yaprak döküyorum Sen bende bir sonbahar... Yağmurlar biriktiriyorum, bulutsuz gözlerimde Şimşeksiz, fırtınalı yüreğim Sen bende hep bir kıştın. Gülümseyebildiğim tek sancılı acım, Kızıp gücenemediğim çaresizliğim Ve bir türlü merhaba! diyemediğim hayellerim Sen bende kaderimden dolayı memnuniyetsiz bir alkıştın. Hiç önemi yok Varsın önümden geçip gitsin Bana selamı yeter mutluluğun Sen bende varolmayan mutluluklarımın ardından boynu bükük bir bakıştın. Ne diyebilirim artık, neyi değiştireblirim ki Tebrik ediyorum ya! seni Hayatımı mahvetme zahmetinde bulunduğun için Vaybe! şu kalleşlerin baş koltuğuna nasılda yakiştın. |