GÖNLÜM SON-BAHARDA KALDI !..okyanusu süzerim sessizliğimde sülietin düşér sandım ufuklara gözlerin gözlerimde demlense nefeslerin soluklarımı kestirse derken boynum bükük ayrılıyorum dönüyorum soytarı sokaklara ne de çok ayaz keser yüreğim kaldırımlar yabancılaşmış yürüyüşüme ben bir hiç olmuşum yokluğuna ... ellerim cepte, ıslıklarım düğümlenir dudaklarım dürülür gri düşlere gülmez yüzüm, anlamsız hallerde çöktüm bir köşeye seyreyliyorum uçan kuşlar, koşan çocuklar,anneler ağaçlar bahara uyanış sevdasında gönlüm hala kış uykularında miskin!.. ne bir iki söz edenim vardır yanımda ne de cennet bahçelerini gezdirenim ömrüm tükenecek ayrılıklar içinde dost diye sarıldıklarım gurbet ellerde unutulmuş vefanın arayışlarındayım tükenmiş bir davanın hazin sonlarındayım keşke sen olsaydın da,üşümeseydim soğuk ölüme karamsar yollar çizmeseydim! Zafer Direniş ... |
az uğruyor
tembelleşti falan düşünme sakın...
her zaman saygımdasın her zaman hürmetimdesin...
yaslı yüreğine
cemreli bir memleket selamı bırakıyorum bu sayfada...
nede olsa kışın sonu bahardır....
selam ve saygılarımla ağabey....