PAZARTESİDEN PAZARTESİYE...I. bir güz ikindisi aylardan ekim günlerden pazartesi hava puslu ve bedbin bahçemin çiçeksiz toprağında geçen hıdırellezden hatıra kuru gül ağacıma bağladığım solgun ibrişimde düğümlenen unutulmuş bir dilek gibiyim kabul olmadım unutuldum ve eskidim II. günlerden salı dilimde bir eski rast şarkı yine "aylar geçiyor sen bana hala geleceksin" oda oda dolaşıyorum da kapattığın kapıda bitiyor hürriyetim anahtarı kayıp çilehânemin III. günlerden çarşamba hava yine puslu ve bedbin şimdi ben bu şiiri bitireceğim sonra çat-kapı gelen dostla demli bir çay içimi şuradan buradan söyleşeceğim izi olmayacak sesimde hasretinin IV. günlerden perşembe gönlümün aklını aklımın gönlüne emanet ettim gözlerimden kaçmak için bakmıyorum aynalara tütün acısı balçık kıvamı zehir zembereğim V. günlerden cuma belli olmasın delirdiğim giyinip süslendim bir maske buldum eskilerden takıverdim hanendeyim sahnedeyim yüzümde kocaman bir gülümseme pür ahenk nikbinliğim sesimde en çıngıraklısından bir kahkaha sabahlara kadar çaldım söyledim VI. günlerden cumartesi ah sevdiğim seni ne çok özledim Cehennem azabı geliyor işim gücüm dışında yaşıyorum kendimin içerde olan kim biter mi bu gece yarın gelir misin VII. günlerden pazar hava daha da beter puslu ve bedbin ben ve kedim o benden ben ondan miskin aynı zamanda yay gibi gergin havada bir titreşim biliyorum yaklaşan bir fırtınayı duyar gibi bir ayak sesi çalan bir zil beklediğim ne çok gürültü yapıyor saniyeler susturmalıyım kaça kaç var kaçı kaç geçti bilmemeliyim yarısı tükenmiş bile gecenin uyumalıyım sen gelene kadar ve hatta elimi çabuk tutup ölmeliyim... CEYDA GÖRK |
Okumaya doyamadım...
Bu şiir kazılmalı hafızalara...
Yer etmeli yüreklerde...
Kutluyorum gönülden
Bir başkasın sen herşeyinle özel insan...
Sevgimle hep...