1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
914
Okunma
Dür.. artık yükle kaplumbağanın sırtına
Götürebildiği kadar götürsün,
İnsan kırkına girince, anlıyor…
Yükleri kamburuna inat, yola sürsün.
Hayat meşgalelere kucak aştığında
Temmuz güneşi düşer gökten
Göz çukuruna inip, gün kaçtığında
Sende gençliğin farıdığını görürsün.
Sözde küheylandık, ceylandık
Asker ocağında, ana kucağında
Böyle ömür boyu süreçek sandık
Yaz’ı unutup sende kışlara kar kürürsün.
Şimdi olgunlaşmış meyve misali
Daldan koparılmayı bekler meyve
Ekim sonu, vaktin gelme saati
O mezarda mevsimsiz kelebekler....
Başında har’ı ayağında çarığı sürürsün....
Cevap Yaz