O mezarda mevsimsiz kelebekler
Dür.. artık yükle kaplumbağanın sırtına
Götürebildiği kadar götürsün, İnsan kırkına girince, anlıyor… Yükleri kamburuna inat, yola sürsün. Hayat meşgalelere kucak aştığında Temmuz güneşi düşer gökten Göz çukuruna inip, gün kaçtığında Sende gençliğin farıdığını görürsün. Sözde küheylandık, ceylandık Asker ocağında, ana kucağında Böyle ömür boyu süreçek sandık Yaz’ı unutup sende kışlara kar kürürsün. Şimdi olgunlaşmış meyve misali Daldan koparılmayı bekler meyve Ekim sonu, vaktin gelme saati O mezarda mevsimsiz kelebekler.... Başında har’ı ayağında çarığı sürürsün.... |
Daldan koparılmayı bekler meyve
Ekim sonu, vaktin gelme saati
O mezarda mevsimsiz kelebekler....
Başında har’ı ayağında çarığı sürürsün....
Çok güzeldi. Tebrik ederim...