ANKARA BİR KASIM SABAHI BUZ KESİYORAnımsıyorum Kendimi fen edebiyatın kapısında Parmaklarımı Soğuğun keskin darbelerinden korumak için Koltuk altlarıma saklarken Bekliyordum heyecanımla Bir kasım sabahı Ankara ayazına yenilmeden seni… Gece uykusuz geçmişti Yorgun düşmedi vücudum Saatten gözlerimi alamazken Sabahın ilk ışıkları Bulutların arasından süzülerek Buğulu cama vuracaktı Ben ayaklarımı yerden keserek Sana kanatlanacaktım… Seni görmüştüm birkaç arkadaşınla Çimlerin üzerinde… Gülüşlerin Çok güzel gülüyordun Siyasalın bahar şenliğinde Birkaç metre ötemde Benim içimde başka bahar şenlikleri uyandırmıştın İlk bakışta derlerdir de hep es geçerdim Bu sefer es geçemedim… Geçemezdim Gözlerin… O gözlerin beni öyle bir bağladı ki Mühürlendim… Kaçamazdım… Ankara… Bir kasım sabahı buz kesiyor Ve ben… Yaz aşkımı dört mevsime dönüştürmek için Kanatlarımı fen edebiyatın kapısında bıraktım… baran… |
mükemmel...kutlarım...
sağlıcakla kal.