GÜNLÜK - 4Ey Hayat! Loş bir odada mıyım Dünya mı karardı? Güneşin şavkı Neden vurmaz ki camımdan? Yapma bunu dünya Eserin ben olmamalıyım Ya da ben böyle bir eser olmamalıydım. İçimde cam kırıkları kök saldı, Ağlamamak isterdim Ama Olmuyor, olmuyor ki hayat. Değerlilerim yok, Beni ben yapanlar uzak... Tükenişin tam ortasına oturdum, Sağımda solumda alevler... Kağıtlar, şiir kağıtlar uçuşuyor, Savruluyor yedi iklim baş ucumdan. Yıkılıyorum, Dağılıyor olmayan saçlarım... Yumruk yaptım ellerimi, Haykırıyorum, sesim yok. Kar yağsa, çığ altında kalsam, Yok olsam… Ah be hayat, Bilmiyorsun. Ölümü özledim Ya da Babamı. 25 Şubat 2009 SERAP ÖZALTUN |
GÜZEL DİZELERİNİZ İÇİN KUTLARIM.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK.
SAYGILARIMLA..