Yorgun Irmaklarda Çağlayan Olmaz
Gözünü gerçeğe yummayı bırak,
Özünü özüne, bağlayan olmaz… Yeni heyecanlar ummayı bırak, Yorgun ırmaklarda çağlayan olmaz… Ey gönül inan ki, vakit geç artık, Gel çağına uygun bir yol seç artık. Son durağa doğru, kendin uç artık, Ruhunu derdinle, dağlayan olmaz… Herkesin hesâbı, kendine göre, Kim sever garibi, göz göre göre. Akşam hülyâsına, kim koza öre, Zamansız dileği, sağlayan olmaz… Tâ ezelden beri, yansa da bülbül, Bak kulak verir mi, feryâdına gül. Sen hissiyâtınca, binsen de gönül, Sevdâ katarını, yağlayan olmaz… Gonca güller ekip, diken yolsan da, Yola bakıp bakıp, gamla dolsan da, Kızaran ufukta, yalnız solsan da, Uğruna bir damla, ağlayan olmaz… Veli BOSTANCI |