ÖP BENİbir göç yılı uzaksın sensizlik; ömrümün yarısı sen öpmeyeli bilmem kaç renk çiçek soldu, sen öpmeyeli kaç bebek okullu oldu. öp beni sevgilim,.. yangın gibi, kanatırcasına ve yürekten yorgun gömülüyorum yarına güneş gibi öp beni sevgilim,. kavuşurken gün suya, dirilt ellerinde ellerimi bir çırpınış bir varoluş olmak göz yaşlı dudaklarında. son yakamoza dek pınarlarda örtülmeden kirpiklerin, titremeden benliğin, yırtılmadan kağıttan hayalim ellerinde; olanca coşkunla öp beni... |
omrunuz bereketli yureginiz ve kaleminiz uretken olsun.
saygilar