Ben ben ben...
Şaşalı günlerimin,maktûlü elbet benim
Dinmeyen şu sızımın,kaynağı mâlum derdim Kaç düşünceme yakın,kaçına uzak kaldım Hangi düşünceyle ben,kendimden ayrı kaldım Toz pembe hayallerim,hangi masalda kaldı Hangi kanatlı peri,uykularımı böler Neden rüzgar her gece,aynı şarkıyı söyler Her nağmede firkatin,mukim bestesi çalar Kelamla dile gelmez,sözden kaçan dilekler Masumane infazla,beni öldüren hisler Bana yakınken uzak,benden sebep ümitler Hangi düşünceyle ben,kendimden ayrı kaldım Hangi yollar benimdir,vuslata erdirecek Vardıkça uzaklaşır,neden gölgemde uzak Mum ışığı ümidim,yatsı’da eriyecek Gayrı ağaran şafak,günüme hâkim tuzak.. Bir ömrün terennümü,mütemâdi hislerden Dünden verilen hüküm;tekerrüründe yaşam Bir sevda vesikası,mütemâdi hislerden Her gün verilen hüküm;tekkerrüründe sevdam.. Recep GÜLŞEN |
Güzel olmüş dizelllerinde şiyir için yazılaçak kelimeleri yerli yerinde
Koymüsun eline kalemine sağlık kutlarim
ASKER OMURDEN SEVGİLLERLE İYİ GÜNLER