OĞLUMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Her muhafazakar aile çocuklarını gurbete özellikle okula gönderip,ilk geri dönüşlerinde çok farklılıklar değişikliklerle döndüklerini gördüklerinde.eyvah çocuğumu bütün bütün kaybediyor muyum tereddüdüne kapılıp telaş eder.. Bu tereddüdü şiirleştirmek istedim.
Benim de dört yıl önce kısa bir süre için böyle bir endişem tereddüdüm oldu,fakat kısa ,çok kısa sürdü,kendisini toparladı,gönderdiğimden daha iyi bir hale geldi,hatta bize yük olmamak için yakın bir zamana kadar radyoda proğram yapıyordu ,şimdi de bir bilgisayar şirketinde çalışıyor son sınıf öğrencisi. Bu değişimin bu gelip geçici bu özentinin sebepleriyle ilgili, Edebiyat Defterimize katılan oğlumun yorumunu bekliyorum.
Burnumda tütensin, canımda cansın
Geldim babam dedin,sevinemedim Seni yad edenin ocağı yansın Bir hançer yedim ki devinemedim Her an üzerinde titrer dururdum Bir başın ağrısa, yanar kururdum Ne azarlar ne de fiske vururdum Zaman kahpe çıktı, güvenemedim Nice ümitlerle gurbete saldım Nice güzel hayal,hülyaya daldım Şaşırdım haline ve bakakaldım Ağlayıp hıçkırıp dövünemedim Dediler gençlik bu düzelir yine Döner bak aslına, örf adet dine İçimde kor ateş yanar bu sine Hiçbir teselliyle avunamadım Oğlum diye yine öpüp sarıldım Ne hiç belli ettim, ne de darıldım İçin için parçalandım kırıldım Hiçbir tarafını savunamadım Ömrümün meyvesi, tek ahım oydu Yad hallerde görmek bana çok koydu Bu nasıl asalet, bu nasıl soydu Bakıp yarınlara güvenemedim |