Ben bencillikten uzaklaşırken Az sonra Adımlarımda İki sesin kavgasında Bir avazı duyacaksın Korkma!
Ve dün günlerden geçmişken Yapma diyeni ağlatacak kadar kuvvetliydim Ben önce benden geçilmişken Söz verebilecek kadar hiddetliydim
Yağmur damlalarının yüzeye vuruşlarında Çığlıklar süzülür kulaklarıma Ve en çok duyularımı severdim ben Ölümsüz yaşadığıma ispat…
Ki söz verirdim zaten, hiç yok olmadan Yaşayabileceğime dair…
Yapamadım…
Ve bugün günlerden şimdiyken İçimde bir sesle kavga eder dururum Hiç yaz… Çok avaz… Soğuk gölgeler biçerken zamana ektiklerimden Kendimi dinlemedim Kendimde dinlenmedim ya
Bu kadarı da bana az…
Ben bencillikten uzakken Sonralara çokca vaaz Ve yalnızlık bıraktım Kalan ömrüme bunu yaz...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ben Bencillikten Uzakken şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ben Bencillikten Uzakken şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ve bugün günlerden şimdiyken İçimde bir sesle kavga eder dururum Hiç yaz… Çok avaz… Soğuk gölgeler biçerken zamana ektiklerimden Kendimi dinlemedim Kendimde dinlenmedim ya
Tüm sevgiyi bencillikten uzaklaştırmak varken ve hala yaşarken içimizde en derin yerlerinde bir özlem, neden bunca teslimiyet yazarız ayrılıklara. Neden !!!
İçimde bir sesle kavga eder dururum
Hiç yaz…
Çok avaz…
Soğuk gölgeler biçerken zamana ektiklerimden
Kendimi dinlemedim
Kendimde dinlenmedim ya
Bu kadarı da bana az…
Güzel olmuş
Kutlarım