1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1706
Okunma
-Arkadasim Y. Y. Caglar’a-
Yalnızdı Ren nehri,
akıyordu umarsız
baharlari hatirlatan,
çiçeklerden ödünç alinmış
mavili, yesilli ebrulileri,
ve sevgiyle serpistirilmis
kücük kücük dalgalarinda
en guzel mevsimleri yasar gibi...
Neden, yalniz akiyor Ren nehri?
Damarlarindaki ask eylemsizlikte mi?
Nereye koysam
hangi zaman boyutuna tasisam
kime sorsam, yanitsiz
sonu yazilmamis bir ezgiye takilmis gibi...
Kuşların göç ettiği bir eylül sonu akşamında
açmaya zamanı olmamış çiçeklerin
gizlenmis kokuları gibi...
Big-banglerim
med - cezirleniyor
Sensizlikte
erken soluyor ufuk çizgisi...
Ren nehri yalniz akiyor
Umut ve özlemler yalnizliga hüzünle bakar gibi…
MZY02222009
Cevap Yaz