BEDDUA
Ayrılığın suçunu yükleyip de kadere,
Elveda deyiverdin gelincikler açarken. Gönlümü terk eyledin ebedi bir kedere; Sevdanın şarabını ellerinden içerken. Vuslatı düşler iken firkate döndü yolum. Öyle bir kırıldı ki hem kanadım hem kolum. Yapayalnız kalınca şaşırdım sağım’ solum’; Sen ardına bakmadan uzaklara göçerken. Sahte duygu katili mesafeyi güldürdün. Henüz bahar ayında saçlarımı soldurdun. Hüzünleri sineme kurşun gibi doldurdun; Etrafında pervane olup her dem uçarken. Çınlamasın kulağım adımı anma sakın! Her iki cihanda da olma sen bana yakın. Çekeceksin elbette cezasını firakın; Rüzgâr ekip sonunda fırtınayı biçerken. Belli ki inanmışsın bir melunun sözüne, Bu sebepten bir başka ateş düşmüş özüne. Dilerim çok yakında toprak dolar gözüne; Yâd ellere neşeyle gülücükler saçarken. |