Sinemde kıvılcımlar, dudağında sönerdim
Mütemadi bir aşk ile yana yana dönerdim
Bitimsiz ve kayıtsız mutluluğa ererdim
Başımı yasladığım naif tenden vazgeçtim

Bu dörtlükte içindeki sevginin içten özlemlerini dile getirirken nelerden vazgeçebildiğini sitemsel bir dille
anlatımın hüzünsel olmuş....

Âşığın aygın yüzü akseden aynalarda
Bir zamanlar neşeyle raks eden aynalarda
Şimdi her gün acımı nükseden aynalarda
Canım gibi sevdiğim, güzel candan vazgeçtim.

Geçmişin bir değerlendirilmesi ya da anımsanmasının ardından yinede hissettiğin o anki coşkuyu dile getirişin güzeldi... Ama aynalara baktığında bu gün o rakseden yüreği göremedim. Vazgeçilen duygu sağanağı ve buruk bir sevda seli.....

Zeytin dallarım soldu, şimdi yağmur gereksiz
Yelken açabilirim denizlere küreksiz
Nasıl olsa yalnızım, bir başıma ereksiz
Kör bıçaktım bilendim, artık kından vazgeçtim...

Zamanın getirdiği yaşamın demlerinde artık dönülmez akşamın ufkundayız dercesiine çoraklaşan sevdaya ilacın bulunamıyacağı dörtlükte buruk ta olsa bir sel olmuş...... Yüreğinin sesi.....

İşbu aşka suretim, beni yaz bir kenara
Sazında kırılırsa tel, düşersen bir gün dara
Dilersen kıyametin koptuğu anda ara
Hayırsızım, deme ki ‘’Ben de senden vazgeçtim’’

Bu dörtlükte de tüm içindeki duygularını özetlercesine var olduğun zamanın ya da duygularının özetini yansıtmışsın okurlara....
Filiz hanım...Yüreği güzel insan....Sevgilerimle.....