HÜNER
Hüner değil dostu düşman, yârı ağyâr eylemek;
Yâdı biliş yapasın ki, ancak dostta vefâ var. Hünerdir ki; yaprak atlas, toprak elmas olmalı! Çünkü bir bak; ne yaprakta, ne toprakta beka var. Kısa görüp denizleri damlalara çevirme, Hakîkatte her damlada gizli birer deryâ var. Damla iken aslın senin, dağı taşı aşarsın, Hem gökleri keşfedersin, sende ey Nur, böyle dehâ var! Bir noktayı bir cihan yap, o cihâna hâkim ol, Zîrâ senin bir noktanda, güneş kadar zekâ var! Her zerrenin kâbesidir kalbi yine kendine, Dikkat eyle, herbirinde yine ancak Hüdâ var. |