ANNEMCanımın canı,varlığımın kaynağı, Kalbimdeki sevginin doruğusun ANNEM. Hep iyiyi öğrettin,doğruyu güzeli, Biraz da öğretseydin kendini ezdirmemeyi. Hep saygı dedin,hayatta önemli olan, Sen küçülme,dedin;bırak küçülsün insan olmayan. Her şeyi bil de yapma,gün gelir lazım olur, Dedirtme sakın kendine,öğretmedi mi sana anan. Senin gibi bir tane daha yoktur,dünya yüzünde. Gerçekten yemeyen yediren;giymeyen,giydiren. Önce evlatlarım,en son ben diyen. Evlenip gitsek de geçmedi boğazından biz yemeyince. Çalışıp,kazansak da ,demedin, Şimdi sıra bende,benim hakkım diye. Üzmemeye çalıştım,ömrüm boyunca seni. Dayanamam görmeye bir damla yaşın süzülmesini. Hasta olduğunu duyunca kalbim çarpıntılar içinde. Sana bir şey olmasına dayanamam ben ANNEM Şerefli bir ailenin sıcacık yuvasında, Muhtaç olmadan büyüttünüz Allah’tan başkasına. İstesem de çıkamam doğru bildiğim bu yoldan. Aydınlanıyor çünkü sizin ışığınızla..... S.A |
Şerefli bir ailenin sıcacık yuvasında,
Muhtaç olmadan büyüttünüz Allah’tan başkasına.
İstesem de çıkamam doğru bildiğim bu yoldan.
Aydınlanıyor çünkü sizin ışığınızla.....
tebrikler kutluyorum şiir bırakarak
ÖZLEDİM
Ne zaman acı,
keder
sevinç
yanında olmayı ...
ANNE!
hasret,
gürbet,
zor
BİR bilsen ?
ANNE
haykırır,
nameler yağdırırdın;
bu acıya...
Düşündüm,
kimse ana gibi olamaz.
ana hasreti,
vatan hasreti...
senin sıcaklığını,
özledim.
Uzakta,
özlemin
çekilmiyor...
Anne!
demem bile...
ferahlatıyor.
ANNE
Seni düşündükçe,
aklıma geldikçe...
dünyam
kararıyor.
özleminle yaşadım.
HEP SENİ ÖZLEDİM,HEP SENİ !..
11. 01.1994
barışşiar