EY AHALİ !EY... AHALİ ! ey... ahali ! görmüyor musunuz yangın büyüyor gitgide simsiyah ve iri dumanlar dönüyor zirvelerde kavruk topraklara ölüler serpiliyor bir avuç kum gibi savruluyor çöllerde patiksiz bebelerin kanlı kundaklarından ki kefenidir insanlığın kanadı yaralı barış güvercinleri havalanıyor gökyüzüne ak-pak ruhları el sallıyor canavar medeniyetinin çipil gözlerinden geçerken üzüm gözlü çocuklar el ele oyun gibi sevinerek giriyorlar cennete zeytin dalına ihtiyacı yok dünyanın kimsenin kimseye uzatacak sıcak eli yok barış niyeti yok kimsede boyalı bir paskalya yumurtasıydı yaşamak hürriyet hiç olmamıştı belki de ey... ahali ! sunturlu debdebeler anfisinde tumturaklı yalanlar komedyasının son temsili bu bu oynanan son perde izlerken katıla katıla gülen gülmekten ölen demokrasilerin intikamıdır asl’olan kutsandığını çoktan unutmuş yürekler sürünüyor yerlerde insan denen mahlûkun aczidir iyice bakın bakın da görün madalyonun öbür yüzü yok ikisi de birdir bu iğrençlikte çelik zırhlara bürünen gül verenlerdir onlar kanları paslanmaz namlulardan içenlerdir bakın kendi cehennem çukurlarını nasıl da kazıyorlar iştahla vaadedilmiş toprakların ütopyasında kinle büyüyecek kan çiçekleri dikiyorlar ceset elleriyle hep kanlı mıydı bu haç bu sefer bunca uzun muydu asırlara asılan yenilgilerle sürüklüyorlar hayaletlerini kopan kuyrukları selamlıyor alayını kesildikleri yerlerde ey... ahali ! sunturlu debdebeler anfisinde tumturaklı yalanlar komedyasının son temsili bu bu oynanan son perde... ceyda görk 7ocak 2009__ 21.09 |
Allah vergisi bu yeteneğinizin uzun yıllar böyle güzel eserlere imza atmaya vesile olmasını dilerim.yüreğinize sağlık kaleminiz kavi olsun her daim.sevgilerimle...