Çığ
kar taneleri tutundu birbirine
biri diğerine diğeri diğerine kar taneleri üşüştü birinin üzerine bel verdi dağın eteği çoban ateş yaktı köknarların altında kök-çırayı tutuşturdu uyuşmuş elleriyle çakmaktaşı çaktı kıvılcım kavı yaktı kök-çıranın çıtırtılı hevesiyle çoban ateşi yandı kar tanesi inledi dağ bel verdi kar tanesi inledi çoban dinledi köknar ormanı uğulduyordu salyalı kurtlar uluyordu dağ bel veriyor kar tanesi eriyordu çoban mermi sıktı yüreğine ateşin en harlı yerine ala bulandı ak dağ kurtlar uluyordu büyüyordu çığ kopmuş da kar tanesi yuvarlanıyordu fırtına dindi neredesin kar tanesi bir damla gözyaşı yuttum içinde misin kar tanesi i.durmuş |
saygıyla, şiirle hoşbuldum