GÜNBATIMI.. ( Buselik Makamında)
Gözünün ucu değse
Kararacak gün. Bulutlar dokunsan Boşanacakmış gibi hüzün Denize vuran maviler İnadına gülümserken Akşamı vurur saatler Durup dururken Günahı ufukların boynuna. Bulutlardan sızan kan Şiirlere çanak tutan Sevdanın menzilinde Gece, Karanlık saçlarını çözüp de Dökmeden Yeryüzü’ne Kızıla döner gönül. Yürek tutuşmaları da İhtimal dahilinde.. Gölgeler denizde kavrulurken; Gece mi doğar közlerinden Güneş midir yoksa hüküm giyen. Özlemin ateşiyle Akşam saatlerinde Kimbilir hangi sevdalardır Ufuklarda perişan Kıvılcımlar ki, Güneş’i tutuşturan, Buselik makamında.. 26/08/2006 H Hikmet Esen |