EFSUN
baharı saklayıp gözlerine
bir perinin kanatlarında düşürdün beni bu sevdaya ne varsa bildiğim aşka dair yükleyip bir şiirin sırtına sana geldim… uzanır ruhuma gül dalı parmakların kanatıp en ıssız yerini yüreğimin gözlerin değer içimin yangınlarına sızlatır eski bir yaranın kabuk tutmuş yanını solarken rengi akşamın bir eski şarkıyı üfler ruhuma nefesin bilmedik duygularla sarsılır benliğim endamın yürür mısra mısra içime… ve sürgün verir içime bir bahar akşamı gözlerin süzülüp bir şiirin saklısından… çözülür aynalardaki sır, ve bestesiz bir şiire düşerim zamansız dolanır ruhuma tel tel saçların ben beni kaybederim tenhasında bu sevdanın… geç kalmış bir sevda dolaşır şimdi damarlarımda ben sana tutsak prangalarda bir aşka bürünür bedenim bir garip sırrın efsunuyla… hiç duymadığım şarkılar dinlerim sesinden ben bu zemheri ayazında üşürken bir yıldıza dokunur düşlerim… ve bir yağmur çırpınır pervazında pencerelerin titrer sana tutsak bir şairin elleri sancılanır sessizliğim tükenir takatim çığlık çığlığa bir rüzgarın sesiyle… baharı saklayıp gözlerine bir perinin kanatlarında düşürdün beni bu sevdaya ne varsa bildiğim aşka dair yükleyip bir şiirin sırtına sana geldim… |
çok ustaca ...muazzzam bir yorum...sen yazdığın gibi okumalısın da daim...
yüreğine , nfesine sağlık Fatih...
sevgimle...