MEÇHUL ADAM
Loş bir koridor loş bir oda
Masa üstünde birkaç evrak Ve dudaklarından her çıkan kelimesini hafızama aldığım bir adam Gözlüklerinin arkasından meçhule bakan Ya bir nöbetin sabahında,ya birdüşüncenin savunmasında Rüzgarla yoğurulmuş,fırtınayla uyutulmuş ve hiç yaz görmemiş bu anlamlı yüz Kapıya ilerledi ,insanlara öfkeliydi. Aslında öfke değildi içinde olan,hayata dair bir sitemdi. Anladım çok geceler kalmıştı yağmurun altında. Çizerken siyah kaplı defterini bir sayfa daha kapandı dedi sessizce. Buruk bir tebessüm vardı yüzünde nede olsa görememişti gökkuşağını. Gözlüklerinin arkasından Bakarken ardımdan yağmurda kalmış meçhul adam. 1.06.2005 Sa.16.00 |