SÜRGÜN
SÜRGÜN
Bir büyük büyüki bozuluyor sanki şafakta, Bak hâla kalbimin yerinde, senin kalbin atmakta. İzin ver gideyim yollarından peşin sıra, Ne kadar muhtacım bilsen, sesini duymaya. Bekliyorum, bir kez gel de yeter, Ayrılık sırtımda ok,bağrımda paslı hançer. --Ne olur uzatma sürgün yıllarımı--- Ya dön bana, ya dönmeme izin ver sana. Duy sesimi, ey sevgili, ey zalim yar, Uçurumlar yakın, sensizlik uzak diyar. Boynumda patlayacak gibi bir şahdamar, Beynimde kopuyor sonsuz fırtınalar. Kalbimi yerinden sökecekmiş gibi bir el, Boğazıma yapışmış, bırakmıyor ecel. --Ne olur uzatma sürgün yıllarımı--- Ya dön bana, ya dönmeme izin ver sana. Hüseyin AKOVALI |
gel ne olursan/olursun
gel
ya da ben geleiyim senli zamana
tebrikler