SAHİPSİZ GÖZBEBEKLERİN
Kırmızının tonlarını
Taşıyordu Çocuk masumluğundaki Sahipsiz gözbebeklerin Bir affedilmez kini Doyasıya ve inadına Yaşıyordu Belki bu yük …belki bu şüphe .....bu endişe .........bu nefret Kendini aşıyordu Oysa Uçsuz bucaksızdı İçinde ki toprak Ve kırmızıydı Bereket taşıyordu Sen ne dersen de Karanlık Ne söylerse söylesin Gözlerindeki kırmızıyla Yüreğinde bir yerlerde Aklının bir köşesinde Eminim Tüm beyazlığıyla …..ve berraklığıyla Gün ışıyordu Ve bulutları aralayan Seni kuşanmış Gök kuşağının altındaki adam Kısmetine… …. Kaderine Ve hatalarının pişmanlığına Dolu dizgin Pupa yelken Koşuyor… Koşuyordu Ve diyordu ki Ben Yalnız ben Unutulmaz aşkların Son maraton eri Ve yalnızlık şimşeklerinin Kırmızı paratoneri Yoruldum Yıprandım Ayak izlerim Çok üşüyordu…. |
Ben
Yalnız ben
Unutulmaz aşkların
Son maraton eri
Ve yalnızlık şimşeklerinin
Kırmızı paratoneri
Yoruldum
Yıprandım
Ayak izlerim
Çok üşüyordu….
MUHTEŞEM SATIRLAR,,TEBRİKLER YÜREKTEN..