şimdi buralarda sonbahar var
Şimdi buralarda sonbahar var
Ve herkes şemsiyesini almış yanına Yalnızlıklarını unuttursun diye! Oysa her daim ıslanırken gözbebekleri Yalandan güler Yalandan sever bu acınası yaratıklar! Tek gecelik aşklara sarıp korkuyu Çekmiş içine esrar misali çaresizliği yorgun bakışlar! Oysa her gece seviştikleri aslında kendileri; Ve duydukları haz aslında acı;yalan mı? Şimdi buralarda sonbahar var Ve tüm aşklar Ağaçlara değil mezar taşlarına kazınmış! İsimler silik,yitik paylaşılanlar… Şimdi bana herkes sonbaharı ve kaderi övüp duruyor; Sağda solda ceset torbalarına sarılı mektuplar! Her sonbahar bir yaprak dökümü,bir çıplaklık Ve kader; Kedere sığınmış çocukların katili değilse nedir o zaman? |