YOKTUN
Sen yoktun
Sevdamız bende büyüdü Şenlendi anılarla yuvamız yalancıktan Isınmadı bir daha Yatağımız Yorganımız Üşüdüm Üşümeden aşkımız Sen yoktun Sen yoktun Çaldı kapımızı yalnızlık Bacamız sönüverdi yalnızlıktan Rüzgar penceremize dokundu Karanlık çöktü odalara bir bir Hüzün siniverdi yuvamızın her köşesine Direndim Gücüm yettiğince Sen yoktun Sen yoktun Geliverdi ölüm sessizce Bir yudum su istedim son kez Son kez andım adını Kapıya takıldı gözlerim Gelmedin Anladım ki Sen yoksun |
bu güzel şiirler yazılmış ve ben geçte olsa okuyorum
herbiri birbirinden güzel