YALNIZ ADAM
konuşmayı unuttuğunu sandı adam..
bildik yollardan yürüyüp bildik insanlarla karşılaşmıştı hep.. yapayalnızım dedi kendine gitmek istiyordu gitmek.. gitmek çoğalmak mıydı ? bunu denemeliydi.. rüzgar ne yandan esiyormuş bilmek istemiyordu yönlerin bile insanı şaşırttığı adını bilmediği antik sokakların taşlarına dayayıp sırtını tutmak istiyordu birinin elini.. konuşmayı yeniden öğrenmek önce parmaklarına isimler takmak istiyordu tuttuğu elin.. |
Bedensiz aşkların mekanı.
Hala ruhumda ürpertisi, kendi olmasa da.