Seni sevmek bu kadar mı zormuş?
Yokluğun içimde ne büyük boşlukmuş
Senden sonraki zaman
İçimde hasretini ne çok büyütmüş
Seni unuturum sanmıştım
Yokluğuna alışırım sanmıştım
(yanılmışım...)



Ayrılığı nasılda kabullenmişim
Sensizliği yalnızlığıma eş kabul etmiştim
(ne büyük cesaretse...)



Meğer seni unutmak
Üzerimdeki, odamdaki tozlardan ibaretmiş
Silkelendim,
Dönüp etrafıma baktığımda
Meğer herşey sen doluymuş,
Seni unutmak bu kadar mı zormuş?



Şimdi neden aradınki,
Kabuk bağlayan bir yarayı kanatmak için mi?
Parmağıma takılan yüzüğün mutsuzluğunu duymak için mi?
Yokluğunu tenefüs ederken
Ellere yar olduğumu duymak için mi?



Hadi kapat artık telefonu
Son konuşmamız olsun bu
Bir daha arama beni,
Dur kapatma!
Biz biterken dinle son sözlerimi,
Dinle!
Hala seviyorum seni
Sende sev asla unutma beni,
Unutma ki;
YÜREĞİM SANA EMANET
ELLERDE SON BULACAKTIR!
Hoşçakal...





Sweetm@N