YAR ÇİLEM DOLMUYOR
yar dediğim zulüm eyledi
sineme basıp beni viran eyledi bir çift söze kastın ne hiddetli idi yar dediğim yare açtı bağrıma yar dediğim zulüfleri tellenen mehtabını her gece zal eyleyen ayn -ı şafağıda beni görmeyen yar dediğim dokandı narıma kelam eylendim yar diye ariflerden öğütlendim bildiğim tüm alimlerden yare susayan kurumuş dillerimden yar dediğim acı bastı bağrıma zikrederim yar sıfatın şen ilem kaptım seni güllerin dikeni ilem battın gönlüme bin bir türlü dert ilem yar eyleme gör halimi ben nidem yar dediğim acı söyler sözünü ifşa eder komaz kördüğümü ben bileli yare olan özümü küllendim yarimin nazıyla yarim niyedir bana olan kastın verdiğin sözleri bir bir astın, ellere söz olup bir seni açtım dolmuyor çilem yarimin gamıyla enes namlı 21/05/2003 |