ZALHA VE TALHA
Müruru zamana uğrayınca sevda
Zelha mendil bırakır mı çeşmi siyahından Som altından sandukalar içinde Uyanıp da son yolculuğundan Nasıl bir girizgahtır ki bu namazgaha Ne yar mecnun beyazı gözyaşları içinde Ne de Zelha’nın ruhunda elemlerde bir hutbe Esrik kokuların tadı yok buram buram hasret tütsüleyen tarçında Süfli bir pişmanlığın devri aleminde sufiler Kırmaya kıyamadığım bir gönül oyunundaydı Zelha Meleklerin eleminden daha yangın bu ayrılığa safiler Zalhanın gözdesiyim ya ağlama dediler ey Talha İşte giden gidiyor ölüm evin yıkılsın diyerek O beyaz kefeni en sessiz huşu içinde gelin gibi giyerek Talha’na nasıl kıydın ey leyli bakışlım zelham Bilmez misin yokluğun yaşadığım her gün olacak bana ehram |