kırmızı ağlıyordu yağmurlar...Bu gün yağmurları kırmızıydı bu şehrin Belikli esir bir sevda darağacında sallanıyordu Matem en içli ağlayışında sallanıyordu bir çift gözün Kahpe bir saltanatın ahkamı yankılanırken örselenmiş bir yürekte Gırtlağına dizilmişti pembe kaçkını sözün Bir mahkumiyet,son demindeydi esir sevdanın, Hayat bitiyor muydu başlıyor muydu, Sus pus edilmiş talan yemiş yollarında sevdanın. Ölümü çocuk saflığı bir adam, Ve Cebinde o çok sevdiği sevdasının resimleri Gözleri uyku kapayışında süzülen gülüşleri. Bu gün gök kubbe kan ağlıyordu bu şehre. Değdikçe derin anılarına her damla, Kan ağlatıyordu gri ve yüzsüz izlerine. Ve aslında sen değil ben ölüyordum sessizce. Yalancı bağırışlarına bile aldanmıyordu hayat bu adamın, Sinsi gülüşleriyle vuruyordu kamçılarını biten bir sevdanın. Hani bitiyor ya bir sevda, Hani sen ve ben ölüyoruz ya bu büyük sevdada, Ölüm soğukluğunda bile bitmese aslında. Sen beni ben seni götürebilsek yanlarımızda..... Hemi………öyle olsa……… |
demek ki bu zamanda kırmızı ağlamış yağmurlar
hanı bitiyor ya bir sevda diye yazmışsın umarım yüreğindeki bu eşsiz sevda asla birmez
kutlarım güzel yüreğini
sevgiler