İŞTE HAYATDeva bekledim, gelen her bahardan. Kurtulmadım ama,yağmurdan,kardan. Mutluluk bekledim hep, nazlı yardan. Huzur, varılamaz yer oldu bana. Minik ipler,çözülmez ağ oldular. Kum tanecikleri,hep dağ oldular. Ölü düşmanlar bile, sağ oldular. Bir can dost bakışı, fer oldu bana. Duygularım başka,niyetim başka. Akılla kalp aynı olsaydı keşke. Gönül, akla inatla düşer aşka. Kabir ,gidecek tek yer oldu bana. Mustafa EROL Antalya/Manavgat |