Yönünü yitirmiş göçmen kuşlar gibi uçtuk zehir zemberek yol bilmeden, dil bilmeden tanımadığımız ormanlarda kaybolduk çırpındıkça açılıp kanadı yaralarımız kirli dumanların dalgalarında
kimsesiz limanlarda nazlı umutlar yeşerttik köprüler kurduk bir yalnızlıktan bir yalnızlığa taa…iliklerimize işledi yalnızlığın ve ayrılığın acısı bir yol bulup dönemedik
geçip gitti yıllar gençliğimizi fabrikalara bırakarak ve uzatarak her soluğu bin defa çalışıp durduk hasta dermansız
ne geçen günlerin farkına vardık ne de değişen mevsimlerin ekmeğimiz terimizle ıslandı umudumuz gözyaşımızla kader türkülerine sığınıp kaldık dertli başımızla
her vardiya bir ah düştü yüreğimize hasretler büyüttük gözlerimizde duman duman uzanıp kaldık gurbet yataklarına yorgun her sabah kurulan saatin zillini bekledik geceyi güne, günü geceye ekledik
unutulmuş garip ezgiler gibi ezilip kaldık yoksul anılar cenderesinde bir yanımız buram buram memleket bir yanımız çile çile gurbet ele gömüldü sesini yitirmiş küskün çağlayanlarla akıp gitti ömrümüz yaşlı gözlerimizde
hayellerimiz yel, çocuklarımız el oldu kara kafalarımız ak, ak kafalar kel oldu biz kimiz, nereden geldik, yurdumuz neresi nerde kaldı gençliğimizin ve umudumuzun adresi
oysa sararmış her yaprağın bile bir tanımı var bir anlamı var dalında düşen her çıkrığın
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Göçmen Kuşlar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Göçmen Kuşlar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yaşayan bilir... derler ya, gurbeti yaşayan birinin dilinden dökülünce bu şiir, daha başka ve inandırıcı olmuş. Ekmek parası uğruna gidilen yaban eller, eminim pek çok hayali soldurmuştur. Keşke gurbet diye bir mefhum hiç olmasa...
kimsesiz limanlarda nazlı umutlar yeşerttik köprüler kurduk bir yalnızlıktan bir yalnızlığa taa…iliklerimize işledi yalnızlığın ve ayrılığın acısı bir yol bulup dönemedik .... Güzel ve hüzünlü dizeler. Selam ve saygılarımla.
hayellerimiz yel, çocuklarımız el oldu kara kafalarımız ak, ak kafalar kel oldu biz kimiz, nereden geldik, yurdumuz neresi nerde kaldı gençliğimizin ve umudumuzun adresi
oysa sararmış her yaprağın bile bir tanımı var bir anlamı var dalında düşen her çıkrığın
kime nasıl anlatırız halimizi ey dünya
Çok güzel dizelerdi. Yürekten kutluyorum. Saygı ve selamlarımla.
Yönünü yitirmiş göçmen kuşlar gibi uçtuk zehir zemberek yol bilmeden, dil bilmeden tanımadığımız ormanlarda kaybolduk çırpındıkça açılıp kanadı yaralarımız kirli dumanların dalgalarında
kimsesiz limanlarda nazlı umutlar yeşerttik köprüler kurduk bir yalnızlıktan bir yalnızlığa taa…iliklerimize işledi yalnızlığın ve ayrılığın acısı bir yol bulup dönemedik
geçip gitti yıllar gençliğimizi fabrikalara bırakarak ve uzatarak her soluğu bin defa çalışıp durduk hasta dermansız
ne geçen günlerin farkına vardık ne de değişen mevsimlerin ekmeğimiz terimizle ıslandı umudumuz gözyaşımızla kader türkülerine sığınıp kaldık dertli başımızla
her vardiya bir ah düştü yüreğimize hasretler büyüttük gözlerimizde duman duman uzanıp kaldık gurbet yataklarına yorgun her sabah kurulan saatin zillini bekledik geceyi güne, günü geceye ekledik
unutulmuş garip ezgiler gibi ezilip kaldık yoksul anılar cenderesinde bir yanımız buram buram memleket bir yanımız çile çile gurbet ele gömüldü sesini yitirmiş küskün çağlayanlarla akıp gitti ömrümüz yaşlı gözlerimizde
hayellerimiz yel, çocuklarımız el oldu kara kafalarımız ak, ak kafalar kel oldu biz kimiz, nereden geldik, yurdumuz neresi nerde kaldı gençliğimizin ve umudumuzun adresi
oysa sararmış her yaprağın bile bir tanımı var bir anlamı var dalında düşen her çıkrığın
kime nasıl anlatırız halimizi ey dünya
Güzel şiirdi. Tebrikler. Sayfama bekler saygılarımı sunarım...
Yaşayan bilir... derler ya, gurbeti yaşayan birinin dilinden dökülünce bu şiir, daha başka ve inandırıcı olmuş. Ekmek parası uğruna gidilen yaban eller, eminim pek çok hayali soldurmuştur. Keşke gurbet diye bir mefhum hiç olmasa...
Kutluyorum başarılı şiirinizi. Selamlar.