[Karanlıklar içinden salınarak çıktı karşıma
kirden kamufulaj olmuş yüzüyle yüzleştim
çakır gözleri kurtarın beni diye bakıyordu
sendeledi ve yakama yapıştı
tehtitlerle dolu bir nara patlattı
ya paranı ya canını
kendi canından bi haber beni öldürüyordu
dur bile diyemeden hacamatı atmıştı hayata
ve aglıyordu
arkasında iki hayta ellerinde bali burunları kızarmış
içlerine ölümü çekiyordu
her çekmede daha ceşaretli her çekmede daha yigit oluyorlardı
mecalleri olmasa bile
megerse varmışlar onlarda bu hayatta
megerse varmışlar bizlere inat
görünmez degillerdi belki ama görmüyorduk
sevimsiz degillerdi ama sevmiyorduk
onlar sosyal birer pislikti onlar olmamalıydı silgilerle silinmeliydi hayatımızdan
uzak diyarlarda topla tüfekle öldürülen çocuklara ilaveten
bizler sevgisizlik ve ilgisizlikle öldürüyorduk acımadan
uzaklara acıyarak
ya kendimizi kandırıyorduk veya avutuyorduk kendi yalanımızla
aslında acıdıgımız kendimizdik
matineler düzenliyorduk kanal kanal
acıtasyon müzikler eşliginde körpe ölmüş bedenler satıyorduk
yardım adı altında
insanlık adına batıyorduk ta yerin dibine
ve yine görmüyorduk
gözler kör kulaklar sagır
yanımızdakini dahi sevmiyorduk
bireylere vermiyorduk yaşam hakkını çalıyorduk
çocukları sömürüp sokaklara atıyorduk
kaçınız görmrdiniz gittiginiz yerde bir çırak
kaçınız sordu oglum yaşın kaç
neden okumuyorsun neden burdasın
veya neden oyun oynamıyorsun
neden senin oyuncagın polise atılan taş
neden neden neden uzayıp giderken
büyüyorlar farkında olmadan
karşınıza çıkıyorlar
ya bir hırsız ya bir mafya ya bir ipne
öyle hınç alıyorlarki hayattan ve insanlardan
kör oluşumuzun bedelini ödeterek
çekip gidiyorlargeldikleri karanlık sokaklara


murat.cuce