İSTANBUL İÇİMDE YANIYORDU...
Gönlümden çıkıp, gittiğinde
Yedikule Zindanıydı dünyam ! Yeşil kurbağalar orkestrası Göl balesinde raksederken Gülmeyi unutmuş dudaklarım Zoraki tebessüm sendromlarındaydı ! Pür- telaş karizmasının esrikliğinde Ekşi pizza tadındaydı mutluluk ! Dev aynasında sırıtan Alaeddinin sihirli lambası bile Kırk Haramilerin tapulu malıydı ! Kırık testere dişlerinde Akreplerin zehirli kokuları Ve Vivaldinin bilmem kaçıcı senfonisi İz düşümlerindeydi, karanlığımın ! Bohçacı kadınlar pazarında Alıcı kıtlığındaydı umutlarım ! Yüreğim buz tutmuşken bile Dilim, olmayan adını anıyordu ! Dünya umurumda değil ; İstanbul, içimde yanıyordu !.. Oktay ZERRİN oktayzerrin.azbuz.com |
Dilim, olmayan adını anıyordu !
Dünya umurumda değil ;
İstanbul, içimde yanıyordu !..
SAYGILARIMLA
sonsuz_luk tarafından 3/23/2007 8:10:29 PM zamanında düzenlenmiştir.