HOCAMA AŞIĞIM
Bulutlarda ağlar bilirim
Akşam olunca, kalınca yalnız Rotasını şaşırmış bir rüzgar yalar geçer aniden Islak yanaklarımı kurutmak içindir bilirim Şarkı fısıldarım içimden usulca, senin yaptığın gibi aynı Hüzünlü ama avunmak içindir bilirim Oturup derin bir iç çekerdin Canın yanmış gibi ama çaresizdin Anlatamazdın , içinde patlardı sessiz... mümkün değildi sana yaklaşmak, nefesine dokunmak Sancılanırdı yüreğim birden, ellerim buz gibi olur terlerdi... Anlamazdın sen o terleri hastalık sanardın bilirim... Nasıl olsa zaman geçecek o iki saat yine bitecekti Alışılmışlık yine biticekti Aklımda söylediğin sözler, yüzün ve kulağımda sesin kalacaktı Şımarık bir çocuk gibi masum gülüşün Isıtmassın bilirim soğuyan ellerimi Ğ==> YOK Isınmazda zaten sen dokunmadan Masal gibi kulağımda hala ’güle güle’ deyişin Hoşça kal sevgili hocam... >>>kemanist<<< |