Ayrılık
Ayrılık
Uyanırsın ya bazı sabahlar Gökyüzü mavidir de gri görünür hani Ayrılık zümrüt saplı bir bıçak gibi Kalbine saplanmıştır sanki Boyğazında kupkuru bir hüzün Yerlere düşecek gibidir yüzün Bir suskunluk ki anlatılamaz dilde Birden yaşlar konuşmaya başlar gözlerde İşte bu mektubu nasıl yazdığımı anla İnsan dost olamıyor bazen zamanla Kavuşmamız belki uzak belki yakın Ama bu sabah hiç tadı yok İçtiğim sigarayla çayın , Cansın Erol |