2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
783
Okunma
Öksüz dünyanın,yetimiyim ben,
Kendi acılarımı kendim üretiyorum,
Ve her defasında hasrete karşı yeniliyorum,
Boğuluyorum keder içinde ölümsüzlüğümle.
Suskunluk yeminleri dökülüyor dilimden,
yokluğun hisettiriyor bana yüreğim,
Yaşamın en acımsaız yerinde vuruyor ayrılık,
Bir bir kayboluyor beni ayakta tututan tüm duygularım,
Esince yalnızlığın gölgesindeki hasret rüzgarı,
Tutsak oluyorum özgürlüğümü yaşarken bu bedende,
sonra,dudağımdan dökülyor,beni sana esir eden her kelime,
Cümleler sıralandıkça ardarda,sonumun geldiğini hisediyorum,
Kopuyor ansızın bütün fırtınalar içimde
yokluğunu hisetiriyor bir bir yok olan hayaller,
gözlerimdeki resminle yaşıyorum hayatın bir yerinde,
Atamadım seni içimden,ne kadar istesen de.
Cevap Yaz