Hocam bu ne güzel bir benzetme,uyarlama ve anlatım.
Kendimi güreş meydanında güreş izliyor sandım.
Davul zurna eşliğinde güreş tutmak,peşrev,omuz vurmak,
fırsat kollamak,tırpan atmak,tuş olmak.Rüzgarın hakemliği,
yenilen tarafı destekleyenlerin hazmedememesi,karşı tarafın
müdahale etmesi,haksız tarafın seyircinin hışmına uğraması.
ortalığı savaş alanına döndürmek,ok atıp savaşı başlatmak.
Ve..........
Ve herşey güreş meydanında kalır güzellikle ayrılınır ya.
Ata sporumuz da devam edip gider çağlar boyu
Resim de onu temsil ediyor.Bir arada kalıp yine güzellikler yaşatmak .
Lale sümbül,mor menekşe açtırmak.
İlahi düzeni devam ettirmek adına da tabiatta olup bitenler..
Hocam bittim bu şiire.Mest oldum.
Hakikaten günün şiiri olacak şiir.
Seçtiklerime ekledim müsadelerinizle.

SAYGILARIMLA.

SEBEB-İ ZEMHERİ

Toplanır ahali davul çalınır;
Dağlarla bulutlar bir güreş tutar.
Biri peşrev vurur biri salınır;
Güçlü olan tozu dumana katar.

Omuz verir dağlar bulut sallanır;
Tutulur nefesler yüzler allanır.
Sinsice fırsatlar tek tek kollanır;
Her biri kendince bir tırpan atar.

Dağlar indirince rakibi yere,
Bulut için yoktur artık hiç çare.
Rüzgâr ıslık çalar tükenir süre;
Yıkılan sessizce uzanıp yatar.

Şimşek öfkelenip atar mızrağı,
Yaralar bağrından pehlivan dağı.
Yağmur hırçınlaşıp kırar bardağı,
Oradan kaçanlar doluya çatar.

Karlar tuz basınca açık yaraya,
Savaş ilan eder sema, karaya.
Hücum için hepsi geçer sıraya,
Yıldırım zirveye ok gibi batar.

Bu savaş sürmekte yıllardan beri;
Saldırır bulutun bütün neferi.
Dağlar inat eder çekilmez geri;
Bu yüzden başında hep duman tüter

Murat ARICI