UFKUN ÖTESİ...
Ufkun ötesi,
Bilinmezlikler merakımdı, Yolunda yorulduğum, Harcayacaklarımın, Harcandığı ve harcadığımdı... Hayellerle ulaşmaya, Varmaya, Varışların heyecanına, Yaşamaya çalıştığım, Heyecanımı canlı tutan, Vuslattı... Yorgunlıkları yokuşları, Hayel etmediğim, Gün batımında, Hoşluğunu izlediğim, Gizemine kendimi, Kaptırdığım, O mağrur erişilmez ufuk çizgisiydi... Gök yüzünün , Toprakla birleştiği, Masallardan kopup gelmiş, Endamıyla gülümsemesiydi... Beni kendine cağıran, Benliğimi büyüleyen, Aşkında , Özleme iten, Ufkun ötesi, Bilinmezlikleriydi... ALİ UYSAL |
daha ötede ne var ne..
bu güzel şiirin ötesinde,